Bugün özel bir gün benim için. Dosttan öte, kardeş gibi bellediğim Ebru’nun doğum günü… 7 yaşından beri tanırım onu. İlkokula başladığım 3. gün sınıfım değişince Ebru’ların sınıfına götürdü kader beni. Çok cadı, becerikli, akıllı, zehir gibi bir çocuktu Ebru. O zamanlar Özlem benim en yakın arkadaşımdı. İlkokul bitti, ortaokula başladık. Orta 2’den sonra bu sefer… Okumaya devam et Canımın yarısı
Ay: Mayıs 2012
Duru bu aralar böyle
Biraz agresif… Babaya biraz daha düşkün… Benim kurallarım giderek daha fazla rahatsız ediyor Duru’yu. Daha fazla sabretmem gereken durumlar çıkıyor ortaya. Daha bir insan oldu, adeta büyük bir kız çocuğu gibi… Kendisi yemiyor yemeğini, “annem yedirsin” diyor. Anlıyorum onu, beni özlüyor, buna sözüm yok. Sadece bu durumun yerleşmesinden ve işin kolayına kaçmasından korkuyorum. Masada 5… Okumaya devam et Duru bu aralar böyle
Anneler Günü mü?
Anneler Günü’ndeki en güzel şey Duru’nun “Anneler Günün kutlu olsun” diyerek yanaklarıma yalama kıvamında öpücükler kondurmasıydı. Böyle bir duyguyu bana yaşattığı için hem Duru’ma hem Yaradan’a şükrettim. Bu sene çok farkındaydı Duru Anneler Günü’nün. Bir ara hızını alamadı hatta, dedesinin bile Anneler Günü’nü kutladı. Babam rahatsızlandı, cumartesi günü, şimdi iyi şükür. Bir daha yaşatmasın, hiçkimseye…… Okumaya devam et Anneler Günü mü?
Yumurtanın içinde ne var?
Duru için araştırmalar yaparken internette bir şey buldum: Dinozor yumurtası. Suya koyuyorsunuz ve 24 saat içinde, yumurtanın içinden dinozor, yılan, kaplumbağa gibi hayvanlar çıkıyor. İnternetten sipariş verdim, ertesi gün geldi. Çok heyecanlı. Hakikaten yumurta şeklinde. Akşamın olmasını iple çektim. Duru’ya bir sürprizle gidiyor olmak çok güzel. Fakat bu da alışkanlık yapıyor, bu sefer hep “sürpriz”… Okumaya devam et Yumurtanın içinde ne var?
Hıdiv’de bir pazar daha…
Üzerinden epey geçti aslında, eklememişim bunları. 15 gün olacak neredeyse… Bütün gün koştu, koştu, koştu… Bir ara küstü, gitti oturdu bir şemsiyenin altına. Küskünlüğü geçince yanımıza geri geldi. Çimenlerde bir kız çocuğu buldu, onunla birbirlerini kovaladılar. Çimenlerde yuvarlandılar. Bitmek tükenmek bilmeyen ne çok enerjileri var… Biraz fotoğraflar konuşsun, fotoğraflar Serhan’dan…