Duru her çocuk gibi dışarı çıkmaya bayılıyor. Biz de her fırsatta onu bir yerlere götürmeye çalışıyoruz. Sosyal bir çocuk olarak gittiği her ortamda mutlaka birini bulup göz kontağı kuruyor önce, sonra da gülüp ilgi odağı olmaya çalışıyor.
Akşamları işten eve gittiğimde onu aşağıya indiriyoruz. Aşağıda oynayan çocuklara bakıp çığlıklar atıyor, bayılıyor onlara.
Dün de annem aşağı indirmiş. Aşağıda hemen hemen onunla yaşıt bir erkek çocuğu varmış Annem anlatıyor, ona doğru kollarını uzatıp bir koşuşu vardı ki görmeliydin diyor. Bizimki çocuğa doğru koştukça çocuk da geri çekiliyormuş:) Sevgi kelebeği küçük pıtırcık… Bakalım daha neler göreceğiz:)