Doğum günlerinden ilki yeğenim Emir’in, diğeri de Sema Abla’nınkiydi.
Emir’in doğum günü 30 Temmuz’du. Ablam ve eniştem geldiler bize. Emir bizdeydi zaten. Bizimki çok düşkün Emir’e. Dün akşam Emir giderken arkasından bakıp ağladı bile. Neyse, onunki perşembe gününe denk geliyordu. 13 yaşına bastı bizimki. Daha dün gibi, ablam annemlere Emir’i getirip bırakırdı ayıcıklı tulumuyla, onun gelişini camda beklerdik. Geldiğinde de başına toplanır hepimiz ayrı mıncıklardık. Şimdi koca adam oldu, Allah ömrünü güzel ve uzun etsin. Şimdi aynısını Duru’da yaşıyoruz. Camda bekliyor babam Duru’yu, sabırsızlanıyor bir an önce kucağına almak için…
Halamız Sema Abla’nın doğum günü de aslında 31 Temmuz’du ve cumaya geliyordu. O nedenle biz de doğum gününü pazar günü kutlamaya karar verdik.
Cumartesi günü Duru’nun doktor kontrolü vardı. Gelişimi iyi maşallah, boy kilo yerinde. Kızamık-kızamıkçık-kabakulak aşısı oldu. Ertesi gün Kumburgaz’a gideceğimiz için endişeliydim, ateşi çıkar mı vs. diye, bir şey olmadı şükür.
Neyse, pazar günü kalktık. Ben anca toparlandım, Duru’nun kahvaltısıydı, eşyalarıydı, bizim eşyalar, Duru’nun yemeği vs. derken çıkmamız saat 2’yi buldu. Önce uğrayıp Selçuk Abileri aldık. Önde Selçuk Abi, arkada Duru, ben, Sevim Abla ve Işık samimi ve eğlenceli bir yolculuk yaparak Kumburgaz’a vardık:)
Biraz dinlendik falan derken saat 4 gibi aşağıya, kuma indik. Bizimki pek memnun oldu tabii deniz ve kumu görünce. Oturdu, kumda oynadı bir güzel. Amcaya ne pozlar ne pozlar… Orada çocuğun birinin kovası, küreğiyle, amcasıyla güzel güzel oynadılar. Bizimki yine kum yedi. Yapma diyorum, inadına gözümün içine baka baka elini ağzına götürüyor. Her yeri kum oldu tabii, sonra Serhan’la yukarı çıkarıp yıkadık. Zorlu bir maratondu:)
Güzel bir akşam yemeğinden sonra pastamızı kestik. Halamızın doğum gününü kutladık. Ben Duru’yla haşır neşir olduğumdan bu sırada fotoğraf çekemedim tabii.
Temmuz ayındaki doğum günlerimizi de kutlamış olduk. Sırada Işık’ın doğum günü var, 11 Ağustos’ta…
