Geçenlerde Emine’lere gitmiştik, daha önce de bahsetmiştim. Deniz’in odasıyla, yatağıyla Deniz’den önce tanıştı. Yatağına yatırmadım ama aslan şeklindeki yastıkla oynamıştı Duru. Çilek Mobilya’dan almışlar, çok sevimliydi…
Posta kutumuza Çilek Mobilya’nın kataloğunu bırakmışlar. Ben de bu tip şeyleri alıyorum, Duru’yla resimlerine bakıyoruz oturup. Yine pazar günüydü herhalde, bunun resimlerine bakarken Deniz’in odasını ve aslan şeklindeki yastığını görünce “Emine Emine” demeye başladı. Böyle olunca önce ufak bir şaşkınlık geçirip ardından sevinerek durumu toparlıyorum, “Aaa evet, Emine teyzende görmüştük değil mi” gibi cümleler kuruyorum:) Daha önce de beni benzer şekilde hafızasıyla şaşırtmıştı Duru. Hafızaya almış görüntüyü, her şeyi hafızaya almaya hazır, o nedenle de gördüğü, işittiği şeyleri süzgeçten geçirmek gerekiyor. Daha neler göreceğiz bakalım…