O kadar kar, fırtına, soğuktan sonra sıcacık hava çok iyi geldi herkese.
Tek derdimiz Serhan’ın hastalığı ve Göztepe Parkı’na ulaşmamızı engelleyen yoğun trafikti.
Duru istemese yarı yoldan geri dönecektik.
Epey trafikte kaldıktan sonra ulaştık nihayet.
Orayı seviyorum. Çok farklı alanlar var. Herkese, her isteğe göre…
Önce bir şeyler yedik. Duru parka hemen gitmek istedi, zar zor oyalayıp yanımızda tuttuk.
Baba otururken biz gidip trene bindik. Sayesinde ben de biniyorum, çok eğlenceli:)
Sonra parka gittik biraz.
Salıncak, kaydırak…
Güneş gittikçe hava soğumaya başladı tabii.
Eve gitme vakti gelmişti…
Baharı özlemişim, içim ısındı.
Bugün yine kar, sakin yağıyor.
Böyle havalarda aklıma sokakta, evi olmayanlar geliyor. Bir de akşam evin yokuşunu nasıl ineceğimi düşünmesem bu görüntü daha çok keyif verecek bana…