Evimize minik bir serçe kondu…

Çok olmuş Pelin’i tanıyalı. 97 yılıydı. İstanbul Üniversitesi’nde İşletmecilik İhtisas Gündüz Programı’na katılmıştım, yönetici olacağım sanki:) Kimya üzerine güzel bir cila oldu, o ayrı:) Gitmemin başka bir nedeni varmış.

Hiç unutmam, grup çalışmasındaydık, sanıyorum Üretim Planlama dersiydi. İçeri ufak tefek bir kız çocuğu girmiş, nedense benim yanıma gelip oturuvermişti:)

Hiçbir şey nedensiz değil.

Başlayalı 1 hafta olmuştu, bu kız çocuğu yeni katılmıştı aramıza. Çekingen ve ne yapacağını bilmez hareketlerinden heyecanlı ve telaşlı biri olduğunu anlamıştım. Bir ortama sonradan dahil olmak kadar kötü bir şey yoktur. Anlamazsın, soramazsın… Neyse, adını öğrenmiştim, Pelin… Sorular sormaya, dersi anlamaya çalışıyordu yavrucak:)

Geliş o geliş, bir daha hiç kopmadık Pelin’le. Sık görüşemediğimiz, ikimizin de kendi yolunda yürüdüğü zamanlardan sonra bile kaldığımız yerden devam edebildik. Zor zamanları, güzel anları paylaştık.

Böyle işte Pelin’le olan geçmişimiz. Duru aramıza katıldıktan sonra da onun her özel anında yanımızdaydı Pelin. Duru Pelin’i, Pelin de Duru’yu sever… Duru’nun en sevdiği hangi oyuncağı varsa hepsini Pelin almıştır, herhalde severek ve isteyerek aldığı için bu böyle…

Pelin’in doğum günüydü 8 Nisan, bizimle olmak istedi o gün, iyi ki de istedi, çok da güzel geçti…

Duru çok sevindi görünce, kucağında oturdu Pelin’in, öptü. Pantolon renklerinin aynı olduğunu görünce Pelin’in hâlâ 3-5 yaş grubuna dahil olduğuna bir kez daha karar verdim.

Sabah Çengelköy’e kahvaltıya gittik. Çınaraltı’nda yer bulmak ne mümkün. İskelenin oradaki yere gittik biz de. Güzel bir kahvaltı yaptık, hava da güzeldi, sohbet de. Annem de bizimleydi. Duru’yu Serhan’la nöbetleşe idare ettik. Sahilde bol bol rüzgar yedik bu sayede…

Sonra eve geçtik, elmalı tart yapmıştım pasta niyetine, Duru’yla birlikte üfledi mumu Pelin.

Dileği neydi bilmiyorum ama ben içimden onun için bir dilek diledim haddim olmayarak.

Hepimiz ayrı keyif aldık günden.

İki tane mum koymuştum tartın üzerine, evrene mesajım, niyetim, dileğim budur Pelin’le ilgili… Pelin ister mi bilmem ama ben onun eş ruhunu da tanımak istiyorum artık…

Benim minik serçem, iyi ki yanıma kondun bundan tam 15 yıl önce. Hiçbir şey nedensiz değil biliyorum. İşletmecilik Programı’nın bana kazandırdığı tek şeysin sen… Hep bizimle kal…

 

Yorum Gönderin

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir