Kenan Bey’e gittik yine.
Duru Papatya’yı (at) çok özlemiş. Ona aldıımız kaskı da ilk kez kullanacağı için çok heyecanlıydı.
Bizden önce bir çocuk daha vardı. Onu bekledi. Beklerken resmen “volta” attı, nereden öğrendiyse…
Papatya’sına kavuşunca ondan mutlusu yoktu…
Salına salına gezdi. Ayrılmak istemedi oradan…
Anlaşılan daha çook gideceğiz biz Kenan Bey’e…