2 Aralık 2013
Dede hasta:( Hastanede. Anneanne de ona bakıyor. Diğer dede de hasta, o da hastanede, ikisinin kısa süreli aralıklarla hastanede olması hepimizi çok çok üzdü…
Duru bu sabah endişelendi. Bana kim bakacak diye sordu:( Ben de onu servise benim bindireceğimi, dönüşte de okuldan alacağımı söyledim, fakat kafasında oturtamadım bir türlü. Oturtamayınca da bana sarılıp ağlamaya başladı. Neyse, zar zor ikna ettim. Sabah kalkınca geç kalacağımızı, onun için hazırlanmamız gerektiğini söyledim. Masaya baktı “Hani benim kahvaltım nerde” diye sordu:) Ne kadar alışmış annemin düzenine… Neyse ki tepsiye hazırlamıştım, hemen masaya getirince yüzü gülmeye başladı.
Duru dedesine resim yaptı, onu götürdük hastaneye. Babam Duru’nun adını ağzından düşürmüyor, belli ki çok özlemiş. Duru da onları özlüyor, öyle söylüyor.
Dün hastaneden dönüyoruz, babamı anlatıyorum. Yemeğinin hepsini yediğini söyledim. “O zaman ona bir tane yıldız keselim” dedi. İlk önce anlamadım, herhalde yıldızı hak etti, 10 puan verelim gibi anladım. Meğerse kağıttan yıldız kesip boyayacak, sonra “firkete” ve kurdele ile dedesinin tişörtüne asmamız için gönderecekmiş. Çok duygulandım. Sonra anneanne de çok güzel bakıyor ama deyince “o zaman ona da yıldız keselim” dedi:)
Bir an önce iyileşip eve dönmelerini istiyoruz sadece…