22 Şubat Cumartesi günü Duru’ların okulunda bu kez biz veliler vardık.
Her yıl bu zamanlar bu uygulama oluyor. Geçen yıl da gitmiştik. Bütün branş öğretmenleri gelip çocuklarla nasıl ders işliyorlarsa bizlere de aynısını uyguluyorlar.
Saat 11 gibi gidebildim. Duru’ya kahvaltı için börek yaparken vaktin nasıl geçtiğini anlamamışım. Duru’nun “Hadi anne geç kalıyorsun” ısrarlarına dayanamayarak saate baktığımda neredeyse 11’e geliyordu. Bir telaşla hazırlandım.
Okula gittiğimde spor öğretmeni gelmiş de gitmişti bile. Cihan öğretmeni bekliyorlardı, çok geçmeden bütün enerjisiyle sınıfa girdi:) Çocuklar boşuna sevmiyorlar, Duru bayılıyor Cihan öğretmene. Çok eğlenceli geçti ders. Öyle hareketler yapmışım ki Kadriye öğretmen de Cihan öğretmen de direkt Duru’ya benzettiler, demek ki bebe ailenin aynası oluyor:)
Resim dersinde seramik hamurundan tabloya benzer bir şeyler yapmaya çalıştık, benim temam denizaltı idi. Hazine sandığı bile yaptım kendi çapımda. Bakınız yukarıdaki resimde ne kadar ciddi çalışıyorum:) Ders sonunda Duru’ma götürebileceğim muhteşem bir eser çıktı ortaya:)
Sonra sıra müzikteydi. Işık kadın gibi Pınar öğretmen, onun da değişik bir enerjisi var, Duru bayılıyor. 2 hafta tatile çıktığında her perşembe soruyordu bana, “Bugün Pınar öğretmenim gelecek mi” diye. Beden perküsyonu yaptık, bedenin değişik noktalarından değişik sesler gelebileceğini keşfetmekti amaç. Sonrasında da “Dere Geliyor Dere” türküsünü söyleyerek, türkünün belli bir yerinde, önümüze konan blokları yere vurup yanımızdakine vermek suretiyle bir ritim çalışması yaptık. Çok başarılıydık gerçekten, hepimizin eline kocaman bir “aferim yıldızı” çizdi Pınar öğretmen:)
İngilizce dersi de hareketli ve akılda kalıcı şekilde işleniyor, geçen yıldan da biliyoruz zaten. Duru’nun telaffuzu, kelimeleri bize aktarması hep “Teacher”in sayesinde. Tabii kızımın algısını da yabana atmayalım.
En son dans ve bale öğretmeni geldi sınıfa. Yıl sonu “performansı” için karar verilmiş sanırım, onun üstüne bir şey söyleyemedik. Kadriye öğretmenin hazırladığı dans da gümbürtüye gitti:( Sağlık olsun… Eşli bale yapacaklarmış. Çaydaçıra, Kafkas gibi klasikleşmiş halk oyunlarının olmamasını rica ettik, bir sürü yöre var daha… Söz Duru’ya geldi yine:) Doruk’la muhteşem bir çift olmuşlar, tüm çocuklara bu ikiliyi örnek gösteriyormuş İpek öğretmen, sevindim, gurur duydum…
Gerçekten eğlendim o gün, geçen yılkinden daha iyiydi. Bence az velinin katılması biraz da iyi oldu, çünkü daha samimi bir ortam oldu, sınıf da küçüktü zaten, bu haliyle oldukça iyiydi. Sebastian’ın babaannesi gelmişti, Duru’ya bayılıyormuş Sebastian, Duru da onu çok seviyor, dilinden düşürmüyor adını…
Bunlar da Duru’nun yaptıklarından, öğretmeninin desteğiyle tabii 🙂
Zaman nasıl geçti anlamadım. Kadriye öğretmenimiz de çok iyi ev sahipliği yaptı. Sorularımızı sorduk, önerilerimizi dinledi, Pınar öğretmen de o da çok yoruldular…
Böyle güzel bir gün için tüm emeği geçenlere teşekkür ediyorum buradan…