Durucuk tam 7 ay bu beşikte yatmıştı. Geceleri sık uyanmaya başlamıştı. Eli kolu bir yere çarpınca darlanıp ağlayarak uyanıyordu. Biz de onu karyolasında yatırmaya alıştırdık. 2010 Ocak ayının ortalarından beri de boş duruyordu beşikçik. Beşiğin yeni sahibi belliydi aslında, aylar öncesinden rezerve edilmişti, sadece aramıza katılmasını bekliyorduk. Kız mıydı, erkek mi?? Bakalım kim şereflendirecekti Duru’nun beşiğini.… Okumaya devam et Beşik yeni sahibine teslim edildi
Yazar: Pınar Bıyıklıoğlu
Duru’nun uyku halleri…
Duru genellikle sakin uyuyan bir çocuk. Öyle bacağımı atayım, tekmeleyeyim falan yok. Yan dönüp uyumayı sever çoğunlukla, bir de çok sıcağa tahammülü yok. Direkt üzerinden atar yorganı. Bir de yan dönerken yorgan ya da battaniye vücuduna sarınırsa kazayla, o zaman sinirlenerek uyanır derhal. Bazen de böyle uyuyor. Bunalmış herhalde. Bir öğle uykusu sırasında çektim bu… Okumaya devam et Duru’nun uyku halleri…
Yılbaşı ağacımız ve Minik Duru
Bu sene yılbaşı ağacımızı kurmak Aralık ayının ortasını buldu, geçen seneden daha iyi, neredeyse yıl bitmişti ağacı hazırladığımızda… Cumartesi akşamı Duru’yu uyutunca malzemeleri Serhan’a verdim. O da güzelce süsledi ağacı. Sabah kalkınca Duru’ya sürpriz oldu. Tepkisi çok iyiydi, “Aaaa” dedi, gitti inceledi, toplara, süslere dokundu ama hiç çıkarmaya çalışmadı. Top şeklindeki süsleri görünce “mep” dedi… Okumaya devam et Yılbaşı ağacımız ve Minik Duru
Bezler çöpe
Dün akşam Duru’yla aşk dolu dakikalar geçirdik yine, ben nereye Minik Duru oraya. O nereye, ben oraya. Gel diyor, elimden tutup götürüyor beni odasına. Orada oynuyoruz. Yemek yiyoruz, o doyuyor, mama sandalyesinin kemerini gösterip “aç” diyor. Ben de açıyorum. İniyor sandalyeden “gel” diyor. “Yemeğimi bitireyim geleceğim” diyorum. 1-2 dakika sonra tekrar geliyor yanıma, başını dizime… Okumaya devam et Bezler çöpe
Tak tak tak, girebilir miyim?
Duru ile yapışık yaşıyoruz epey bir süredir. Şimdi babaya da düşkünlük başladı. “Gel” diyor, elimizden tutup istediği yere götürüyor bizi. Bu yapışıklık, bizlerin doğal ihtiyaçlarımızı karşılayamamız sıkıntısını da birlikte getiriyor çoğu zaman. Mesela eve gittiğimde o kucağımdayken ellerimi yıkıyorum, kimseye gitmiyor çünkü. Ben ya da babası banyoya, tuvalete gittiğimizde de direkt peşimizden gelip kapıyı açıveriyor-du.… Okumaya devam et Tak tak tak, girebilir miyim?