Bizde doğum günü sezonu Serhan’la şubat ayında açılır, benimle kasım ayında kapanır…
Geçen pazar, 24 Mart’ta amcanın doğum gününü kutladık.
Duru’yu hazırladım. Eteğini giyince yine pek bir havaya girdi, gitmeden nasıl şımardı anlatamam…
Giderken yanına atlarını almadığını fark edince başladı ağlamaya. “Işık’ın atı varmış, belki sana veririz” dedik çaresiz.
Gündüz büyüüük temizlik olduğundan biraz geç gidebildik.
Sevim Abla güzel yemekler hazırlamıştı yine, afiyetle yedik.
Amcası Işık’ın oyuncak torbasını getirdi, içinden güzel bir at çıktı Allahtan…
Bir ara Selin’le fotoğraf çektirdi, poz poz. Selin ne yaparsa Duru da aynısını yapıyordu, küçük çekirge…
Duru’ya “İçerde mavi bir torba var, onu getir, amcana ver, doğum günün kutla” dedim. Aynen yaptı, çok hoşuma gitti:)
Pasta kestik. Çay içtik…
İşte muhteşem ikili, çok güzeller…
Saat geçtikçe Duru kulağını kaşımaya başladı.
Uyku vakti gelmişti. Selin’e baktım, onun da suratından uyku akıyordu:)
Güzel, keyifli bir akşamdı…Saat 12’ye geliyordu kalktığımızda. Duru arabaya binince uyuyverdi hemen. Yeni temizlenmiş pak evimize doğru yola çıktık:)
Mutlu yaşlar Selçut, yüzün bu resimdeki gibi gülsün hep…