1 Mayıs tatildik. Gerçi ben 3 gündür tatildim ama, bu son günü iyi değerlendirsek iyi olacaktı:)
Saat 11 gibi Duru’yu parka götürdük annemle. Giderken t-rex’li tişörtünü giymek istedi. Giydirdim. Her yer kavak poleni dolmuştu, allerjim için muhteşem bir ortam yaratılmıştı:) Arkadaşları vardı orada. Annem hepsini tanıyor tabii. Bu durumlarda garip oluyor insan, Duru’nun bir sürü şeyini kaçırıyorum:( Neyse, sağlık olsun da…
Duru’yu bana hiç benzetmediler, o da ayrı:)
Epey bir vakit geçirdik orada. Duru iyice oynadı, koşturdu, arkadaşlarına “benim t-rex’li tişörtüm var” dedi sürekli. 2 saate yakın oyalandık. Eve gittiğimizde Serhan kalkmıştı. Sonra İsmail Abi’yi aradım, belki yine Bostancı tarafına gideriz dedik. Onlar da uygunmuş. Duru; Emir ve İso’nun geleceğini duyunca sabırsızlandı. Bir şeyler yedik, düştük yollara…
Maltepe’ye gelmeden sahilde kocaman yeşillik alanlar var. Oradaki kafelerden birine oturduk, önümüz çimen… Güzeldi.
Bu arada yukarıdaki muhteşem resmi Emir çekti, bayıldım…
Duru, havuzdaki kuğuları besledi. Kuğuların çimen ve çiçek yediklerini Duru sayesinde öğrenmiş oldum. Otları yolup yolup havuza attı, onlar da açmışlar ki iştahla yediler.
Doyunca da kıyıdan ayrılıp havuzun ortalarına doğru gittiler…
Sonrası bol koşturmalı geçti.
Bir ara gözleme yapılan kısma gittik. Duru gözleme istedi. Sonra Emir onu elleriyle besledi. 
Gitmeye yakın ördekler karaya çıktı. Duru kovaladı onları.
Zaman zaman Duru ördeklerin peşinden, bazen de ördekler Duru’nun peşinden gitti. Birbirlerini hemen benimsediler:)
Sonra bir tane kaz buldu. Yavruları olmuş. Kazların, hele anne kazların bu kadar çılgın olabileceklerini bilmezdim. Duru’ya parçalayacakmış gibi bakıyordu. Duru “gel”den anlamıyor. Onu da ördekler gibi sakin ve zararsız kabul ediyor. Isıracak diyorum anlamıyor. Kaz tam hamle yaparken ben de tuttum çektim Duru’yu. Bu sefer başladı ağlamaya… Korktu…
Bunu yapmak istemezdim ama canı yanacak diye korktum, ben de bir anneyim…Günün sonu biraz tatsız bitse de hemen toparladık durumu. Yavrularının olduğunu, anne kazların, yavrularını korumak için biraz sinirli olabileceklerini anlattım. Saat 7’yi geçiyordu, hava iyice serinlemeye başlamıştı. İso ve Emir’e veda edip evin yolunu tuttuk…Güzel bir 1 Mayıs’tı… Nice mutlu 1 Mayıs’lara…