Duru bugünlerde kitaplara meraklı. Hep meraklıydı ama okumaya değil yemeye:) Şaka bir yana kitaplar hep ilgisini çekti Duru’nun. Daha yeni yeni oturuyorken önüne kitap koyardık, evirir çevirir, tersse düzeltir, sayfalarını açar tek tek bakardı.
Vaktimiz salonda geçtiğinden oynadığı oyuncakları ve kitapları da salonda duruyor. Akşam işten eve geldiğimde emme faslından sonra yaptığımız şey kitap okumak. Ona daha önce Mav serisinden 2 kitap almıştım, içinde kedi karakterleri ile günlük olayları anlatıyor. Onlardan birini, hangisini isterse, eline alıp bana getiriyor, kucağıma oturuyor, ben de ona sayfaları açıp kitabı “anlatıyorum”. Okuyunca dikkati dağılıyor çünkü, ordaki objeleri gösterip kitabı anlatmak daha çok dikkatini çekiyor. Gündüz de annem yapıyormuş aynısını.
Dün akşam önce birlikte baktık kitaba. Sonra biraz başka şeylerle oynadı. Biraz sonra başka bir kitabını alıp babasına götürdü, pamuk pamuk oturdu babasının kucağına. Birlikte kitap okudular. Bir de uyumadan önce biraz okudum. Sonra baktım gözlerini ovuşturuyor, uyutmaya götürdüm.
Çocuklar hakkında her ne kadar okuyup araştırsam da bazı şeylerde çocuk zaten sizi yönlendiriyor. Önemli olan onun isteklerini anlayabilmek…
Kitap konusunda da öyle oldu. Daha önce kucağıma alıp okumak isterdim kitabı, sıkılırdı, inerdi kucağımdan, kendisi sayfalarını açıp bakmak isterdi. Şimdi kendisi getiriyor birlikte okuyalım diye…
Kitabı sevsin, okusun. Bu yaşlarda başlarsa ilerde daha çok sever diye umuyorum.