Duru’nun salatalık hastası olduğunu cümle alem biliyor artık, o yemek yemesin salatalık yesin. Salatalığı bu kadar sevince de onun ismini söylemesi kaçınılmazdı. Kendine göre çevirdi yalnız. Salatalık onun dilinde “dada” oldu.
Yemekte salata kabını işaret edip “dada” diyip duruyordu. Baktık salatalığa diyormuş onu. Dün akşam yatmadan önce kitap okurken salatalığı gösterip “dadaa” dedi yine. Kelime çok uzun tabii, bizimki şimdilik 2 heceli kelimeleri söyleyebiliyor. Arkadaşın çok işi, acelesi var, o yüzden kısaltıyor kelimeleri, kestirmeden söylüyor. Akşam buzdolabını açarken de zeytini gördü, “deytiiin” diye heyecanlandı sevdiği bir arkadaşını görmüş gibi:)
Bakalım bayramda 9 gün birlikteyiz, çok heyecanlıyım. Çok özlüyorum onu, ikimize de iyi gelecek bu tatil.