Ne zamandır almak istiyorduk, bir lazımlık…
Duru 19. ayının içinde. Gerçi çok fazla çişten rahatsız olma, bez istememe durumları falan yok ama ben yine de gözünün önünde olsun, alışsın, fonksiyonunu kavrasın diye istiyordum uygun bir lazımlık.
Nihayet fırsat bulduk da geçen cumartesi almaya gittik.
E-bebek’te, Recaro’nun müzikli lazımlığı indirime girmişti. Hepsi minicik minicik. Sandalye tipi daha rahat olur diye düşündük. Tas gibi olanlara hayatta oturmaz Duru. Bu aldığımız da çok büyük değil, aslında şüpheliyim uygun olup olmadığı konusunda. Bir de Joker’e bakmak lazım, en kötü bunu başka bir şeyle değiştiririz.
Neyse, ondan bir tane aldık. Eve getirdik, babası kurdu lazımlığı. “Bak bu senin tuvaletin, buna çiş yapacaksın” dedik. O da gördükçe çiş çiş demeye başladı.
Henüz oturtmayı başaramadık. Müzik çalıyor diye babası kıyafetiyle oturtmayı başardı bir kez ama sonra hiç yanaşmadı.
Şimdilik göz aşinalığı için salonun başköşesinde duruyor. Geçen gün ineğini lazımlığın deliğinin içine sokuyordu çiş çiş diye:) Annem de Caillou’sunun pantolonunu indirip oturtmuş lazımlığın üzerine, “Bak Caillou da çişini yapıyor buraya’ demiş:) Birlikte oynuyorlar işte:)
Zorlamamak, çocuğu korkutup ürkütmemek lazım. Tuvalet eğitimi zor zenaat netekim.
Henüz erken sanırım… Bakalım, küçük hanımefendi ne zaman yanaşacak oturmaya…