Okuldan geliş saati 16.30 civarı, her gün 5 gibi ararım evi.
Konuşur, akşam için “kaplumbağalı kart” gibi garip siparişler verir Duru.
Yine konuştuk az önce, siparişini verdi. Ardından:
“Sana bir şey söyleyebilir miyim?”
“Söyle yavrum”
“Seni seviyorum”
“Ben de seni birtanem”
Diyalog böyle sonlandı, akşamın bu yorucu saatinde detoks etkisi yaptı bu cümle.
Sıklıkla bu aralar; “Anne, seni çok seviyorum, babamı da seviyorum” diyor. Ardından “Biz de seni seviyoruz” dememizi bekliyor, o da yetmiyor “Duygulandın mı” diye soruyor:)
Duru, ne görüp duyuyorsa aynısını, hatta daha fazlasını veriyor bize…