Evet, 1’e 1 kaldı. Yani kızımın 1 yaşına sadece 1 ay kaldı. Çok heyecanlıyım… Pazar günü de ilk anneler günümü kutladım, çok değişik bir heyecandı. Geçen sene de anneydim fakat yavrum karnımdaydı. Bu sene ise elimden tutup yürüyordu… Bu hayatta yaşanabilecek en güzel şeyin “aşk” olduğunu düşünürdüm. Ta ki anne olana kadar… Annelik, bence bu… Okumaya devam et İlk anneler günüm ve Duru’nun 11. ayı…
Ay: Mayıs 2010
İlk bağımsız adımlar
Durucuk yürümeyi keşfedeli evin içinde fıldır fıldır. Annem bütün gün peşinden koşturuyor. Akşam eve gidince de ben ve Serhan görevi devralıyoruz. Bizimki serseri mayın, bir oraya bir buraya çığlıklar atarak koşturuyor. Dün akşam bir işim vardı mutfakta. Duru’yu Serhan’a bıraktım, mutfağa gittim. Birkaç dakika sonra aklıma bir şey geldi. Serhan’a söylemek için salona gittim. Bir… Okumaya devam et İlk bağımsız adımlar
Annesi Duru’yu, Duru da annesini besliyor…
Hafta sonları biz kahvaltı ederken Duru’nun da önüne kaşar peynirlerini minik minik koparıp koyuyorum. O da onlarla oynarken ağzına götürüp yarı yiyor, yarı yere atıyor. Eliyle ezip ezip bakıyor. Neyse, sonuçta kendi kendine yeme becerisini kazanabilmesi için minik yiyecekler verip “ham yap kızım” diyerek yemesini teşvik ediyoruz. Geçtiğimiz pazar yine kahvaltı ederken kaşar peynirinden bölüp… Okumaya devam et Annesi Duru’yu, Duru da annesini besliyor…
Duru, arkadaşı Bulut’la gezmelerde…
Bulut, Duru’nun ilk arkadaşı. Onlar daha anne karnında iken tanışıyorlar. İş yerinden arkadaşım Seher’le hamilelik süreçlerimizi birlikte geçirmiştik, aramızda yaklaşık 2 ay var. Denir ya, “ben senin kısa pantolonlu halini bilirim” diye, ben de Bulut’un daha anne karnındaki halini bilirim:) Geçen sene bu zamanlar Bulut doğmuştu, 20 günlük bebekti. Duru’nun da ortalama 1 ayı vardı… Okumaya devam et Duru, arkadaşı Bulut’la gezmelerde…