Canım kızım 14 aylık…

Duru, dün itibariyle tam 14. ayını doldurdu. Pazartesi günü onunla birlikteydim tüm gün. 1 gün izin aldım işten. Çok güzel geçti. Onunla başbaşa zaman geçirmeyi özlemişim. Büyüyüp laf anladıkça daha da keyifli oluyor. Çok güzel oynadık birlikte. Neredeyse 1’er saat durmadan oynadık oyuncaklarıyla. Çok ama çok keyifliydi.

Şimdilerde “diş” diyor. Diş anlamında mı bilmiyorum. Mutfak aygazına taktı, düğmelerini ellemeye çalışıyor gözüme baka baka. Cıs falan diyorum, kızıyorum ama her defasında tekrar deniyor şansını. Ben de dikkatini dağıtıp onu başka yere çekiyorum. Bir de müzik duyunca hemen oynamaya başlıyor, gece 11 olsun isterse, hiç affetmiyor. Ne de olsa kanında Trakyalılık var, kapı gıcırtısı hesabı. Ama bir el döndürüşü var, yemin ederim usta Flamenkoculara taş çıkarır, hayranlıkla izliyorum.

Yemesi biraz problemli, sıcaklardan. Her tarafı isilik oldu, 2 kez banyo yaptırdım. Tuzlu suyla yıkadım onu, sonra da mısır nişastası sürdüm isiliklerine. Biraz iyi geldi. Banyodan sonra çok güzel görünüyordu, birkaç poz çektim, o da bana poz verdi bayıla bayıla:)

Artık iyice belirgin bir şekilde anne diyor. Çok düştü yine bu ara bana, çok güzel bir duygu bu. Onun bir anne demesine dünyaları değişmem, çok özel bir duygu bu, benzeri yok kesinlikle…

Pazartesi akşamı annemi almaya gittik. Ablamlar da gelmiş, onların evlilik yıldönümleriydi. 18 sene bitmiş, dile kolay. Nice uzuun senelere inşallah.

Babam yine camda bekliyordu bizi. Duru herkesten önce Emir’e gitti ama, çok özlemişti abisini.

Yemekten sonra, pasta niyetine dondurmalarımızı yedik. Duru iki dolanıyor, sonra anne diyerek bana geliyor. Pazartesiyi birlikte geçirmemiz de iyice bana düşürdü Duru’yu. Keşke hep birlikte olabilsek:(

Babam Duru’nun eline domates verdi. O da ısırıp ısırıp yere attı. Domatesi çok seviyor, öyle kırmızı kocaman top gibi görünce elinden bırakmadı bir süre. Bundan dolayı onu gecenin “Domates Güzeli” ilan ettik:)

Sonra dedesi onu havalara kaldırdı:) Emir’i de öyle yapardı, şimdi de Duru’yu aynı şekilde kaldırdı havaya. Ben de bu geleneksel anın fotoğrafını çektim derhal.

İşte böyle. 1 ay daha bitti, her ay fark ediyor, çok şey değişiyor. Duru şu anda her istediğini anlatabiliyor, konuşamasa da her şeyi anlıyoruz, o da bizi anlıyor. Bıcır bıcır konuşacağı günleri merakla bekliyorum.

Yorum Gönderin

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir