Henüz cümle yok, kelimeler her geçen gün artıyor.
Geçen akşam televizyonda ateş yakan bir adam gördü “ateş” dedi direkt.
Mavi rengin adı maviş oldu. “En sevdiğin renk ne?”, “Babanın gözleri ne renk?” gibi sorular sorunca “Maviş” diye cevap veriyor.
Bir de çok lazımmış gibi Akbank‘ı öğrenmiş.
Tamam yerine “Nemaaam” diyor, bayılıyorum.
Bez: Bej
Huggies: Hagiz
Cumartesi günü büyük temizlik vardı. Annem Duru’ya anlattı, “Abla gelecek iş yapacak” diye. Gün içinde ablayı gördükçe “iş, iş” demeye başladı.
Dün dedemizin yaş günüydü. Babaanneye “Babi” diyor, dilinin döndüğünce insanlara, nesnelere isim takıyor, gerçek isimlerini söyleyemediğinde bir kelime uyduruveriyor hemen. Dün akşam mutfağa gelip “babi”sini aradı birkaç kez:)
Işık’ın bu haftaki adı “Itıç” oldu, geçen hafta “Iç” diyordu.
Halası kitap almış ona, resim çizmeyi öğretiyor. Onunla oyalandı bir süre. Biraz amcayla, biraz halayla oynadı, kuzenlerinin arasına karıştı. Mum üfledi, dedesini öptü.
Birkaç kez sabrımı zorladı dün akşam, bağırdım, pişmanım:(
Seneye, dedemizin doğum gününde yine buluşuruz inşallah diyerek yazımın sonuna üç nokta koyuyorum…