Bu okul nasıl bir şeymiş yahu… Herkes derdi de şaşırırdım. Bizim de başımıza geldi sonunda…
Pazartesi günü Duru hastalandı. 2 akşam ateşi 38,6’lara çıktı. Gündüz ateşi nispeten daha düşük oluyordu. İştah falan yok tabii. Buna rağmen yine de huysuzluk yapmıyor hiç, kendi kendine atlatıyor hastalığını:(
En son dün akşam daha iyiydi, ateşi 37,6’lara geriledi fakat 2 gündür ishal zavallım. Yediğini yarım saat sonra gönderiyor. Vallahi süzüldü, minicik kaldı suratı:(
Doktorumuz bir şey demedi, ishal diyetine devam edeceğiz. Kendi kendine geçecek herhalde.
Bu sabaha karşı çiş için uyandı. Sonra tekrar yatırdım yatağına. Baktım yatakta ağlamaya başladı, efendim okula gitmeyecekmiş, iyileşmemiş kendisi henüz, ateşi düşmemiş:) Ben de bu konuyu şimdi konuşmayalım dedim. Sinirleniyorum artık, Duru’nun okula karşı olan bu tutumundan hoşlanmıyorum. Hemen de anlamış, iyileşince okula gideceğini kavramış. Ben “çok yağmur yağdı, o nedenle okulda temizlik varmış, tatilmiş okul” dedim. Ama görülüyor ki Duru bunu pek de “yememiş”.
Bakalım, yarın iyi olursa siftahı yapacağız. Tam alışıyor, araya bir şey giriyor ve yine okuldan uzaklaşıyor. Yarın Cihan öğretmenin dersi var, belki bu onun gitmesi için iyi bir sebep olabilir.