Yazasım yok… Yazmalıyım bir yandan da…

Epeydir yazasım yok. İşler de yoğun, bir türlü kendime gelip iki kelime laflayamadım burda:)

Neyse, bakalım, en son doğum günü maceramı yazmıştım.

Onun üstüne, geçen cumartesi Kübra geldi bize, çok sevindirdi bizi de…

Gelirken yine incelik yapıp Duru için harika bir yılbaşı tacı getirmiş, Boray‘ın el yapımı cicilerinden. Bu konudan da ayrıca bahsedeceğim. Çok beğendik ailece, Duru kafasından çıkarmak istemedi. Kolyeye dikkatinizi çekerim. Benim eski kolyelerimden biri. O kadar beğendi ki onu da boynundan çıkarmadı, pek süslü kızımız, anasına çekmemiş iyi…

Oturduk, konuştuk, yedik, içtik… Duru da pek memnundu durumdan, ona bir arkadaş gelmişti ne de olsa:)

Gidip gidip öptü Kübra’yı…

Özlemişim Kübra’yı. Ne güzel bir insan, ne kadar dolu… Güzel güzel anlattı bize yaptıklarını, hem güldük hem öğrendik:)

Serhan fuardaydı. Dolayısıyla babaanneye gidemedik bu hafta. Duru halasını sayıkladı, babaanneye gitmiyor muyuz diye sordu birkaç kez:( Üzüldüm, haftaya gideriz dedim…

Geçen hafta sonu da öyle geçti.

Yorum Gönderin

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir