Babası Duru’ya 23 Nisan’da minik bir top almıştı. Onu ısırıyor, atıyor, yuvarlıyordu. Geçenlerde de oynasın diye daha büyük plastik bir top almış. Duru’yu elinden tutup yürüttüğümüzde ayağının ucuna rast gelen bir oyuncak ne varsa vurup yürürken ilerletiyordu. Şimdi babasının aldığı bu topu sürüyor. Valla, ayağıyla vura vura götürüyor. Korkarım Duru futbolcu olacak:)
Kategori: 11. ve 12. aylar
Duru’nun emekleme çabaları
Bu konuda daha önce yazdığım yazının başlığı “Duru’nun emeklememe çabaları” idi. Duru karar değiştirdi sanırım, emeklemek istiyor. Bizim kızda süreç tersine işliyor. Bebekler önce emekler sonra yürürler normalde. Duru’da ise tam tersi. Önce yürümeyi keşfetti, şimdi de emeklemeyi keşfetmeye çalışıyor. Çok komik, iki emekliyor, sonra oturuyor. Artık iyice adım atıyor. Normalde biz korkuyoruz bırakmaya, elinden… Okumaya devam et Duru’nun emekleme çabaları
Belki Pınar Süt kutuları Duru’lu olur:)
Bugün bir mail geldi, bebek.com’dan. Pınar Süt, annelerin bebekleriyle olan fotoğraflarını süt kutularına basacakmış. Bunun için, 8 adet resim yüklüyor, sonun da mesajınızı ekliyorsunuz. Bitince ortaya Pınar’ın müziği eşliğinde bir slayt gösterisi çıkıyor. Sema Abla aylar önce Pınar Devam Sütü kutusunun üzerine photoshopla Duru’yla olan resmimizi yerleştirmişti. Yani, çoktaaan keşfetmişti olayı:) Tasarımı facebook’a profil resmi olarak koyduğumda… Okumaya devam et Belki Pınar Süt kutuları Duru’lu olur:)
İlk anneler günüm ve Duru’nun 11. ayı…
Evet, 1’e 1 kaldı. Yani kızımın 1 yaşına sadece 1 ay kaldı. Çok heyecanlıyım… Pazar günü de ilk anneler günümü kutladım, çok değişik bir heyecandı. Geçen sene de anneydim fakat yavrum karnımdaydı. Bu sene ise elimden tutup yürüyordu… Bu hayatta yaşanabilecek en güzel şeyin “aşk” olduğunu düşünürdüm. Ta ki anne olana kadar… Annelik, bence bu… Okumaya devam et İlk anneler günüm ve Duru’nun 11. ayı…
İlk bağımsız adımlar
Durucuk yürümeyi keşfedeli evin içinde fıldır fıldır. Annem bütün gün peşinden koşturuyor. Akşam eve gidince de ben ve Serhan görevi devralıyoruz. Bizimki serseri mayın, bir oraya bir buraya çığlıklar atarak koşturuyor. Dün akşam bir işim vardı mutfakta. Duru’yu Serhan’a bıraktım, mutfağa gittim. Birkaç dakika sonra aklıma bir şey geldi. Serhan’a söylemek için salona gittim. Bir… Okumaya devam et İlk bağımsız adımlar