Archive for the ‘Doğum’ Category
Heyecanlı bekleyişin sonu: Doğum
Hamilelik çok farklı bir süreç. İnsan kendi kanıyla besleyerek içinde bir canlıyı büyütüyor. Doğum, karnında varlığını bildiğin canlının somuta dönüştüğü an. 9 ay 10 gün boyunca sadece tekmelerini, hareketlerini hissederek yaşadığın, ultrason görüntülerine bakarak avunduğun, kime benzediği hakkında fikirler yürüttüğün, daha onu görmeden sıkı sıkıya karşılıksız bir sevgiyle bağlandığın parçana bir süre sonra dokunmak, sarılmak istiyorsun.
Minik Duru koca ayak
Minik kızımın ayakları epeyce büyük. Daha anne karnındayken halası ultrason çıktılarını görünce ayakları kocaman demişti. Duru’nun doktoru da ayaklarını görünce uzun boylu olacağı kehanetinde bulunmuştu. Şu an 8 ayını tamamlamak üzere ve 19-19,5 numara giyiyor. Halası, diş buğdayında Duru için 2 tane çok şirin patik almış. 1 yaş patikleri olmasına rağmen küçük gelince çaresiz değiştirmesi için geri verdim.
Avuç içinde minik bebek ayağı fotoğraflarını hep beğenmişimdir. Geçenlerde doğum fotoğraflarına tekrar baktım. Allahtan Çiseren de böyle bir poz çekmiş. Resmi görünce ikisi arasındaki farka inanamadım. İlk doğduğunda emzirirken sadece alt koluma sığabilen minik kızım şimdi kucağımdan aşağıya sarkıyor. İlk fotoğrafta neredeyse Duru elim kadar, sonuncu resimdeyse sadece ayakları… İkinci resimde de ayaklar sadece 5 günlük. Demek 8 ayda bu kadar çabuk büyüyebiliyor bir insan…
Duru anne ve babasıyla tanışıyor…
Hamilelik çok keyifli fakat uzun bir süreç. 9 ay boyunca insan nasıl bir şey taşıdığını merak ediyor. Hele son günler insan o kadar sabırsızlanıyor ki bugün doğdu, yarın doğacak derken zaman geçmek bilmiyor. Hele Duru gibi bir türlü gelmek istemeyen bir bebek taşıyorsanız Yaradan sabrınızı iyice test ediyor. Neyse, işte o kavuşma anlarından birkaç poz…