Anneler Günü’nü de kutladık

Günün en güzel şeyi kızımın kollarını kocaman açarak “Anneler günün kutlu olsun” deyip beni öpmesiydi. O olmasaydı ben anne olamazdım ki, bilsem daha önce yapardım… Günün ikinci güzelliği akşam üzeri ani bir kararla ablamlarla buluşup mangala gitmemizdi. Çok uzun süredir yapmıyorduk, ablam çok yoğun çalışıyor, özlüyor fakat görüşemiyoruz… Apar topar hazırlandık, evden bir şeyler götürdük,… Okumaya devam et Anneler Günü’nü de kutladık

Selin’in doğum gününü kutladık

Yaklaşan anneler günü nedeniyle son 1 haftadır Duru anneler günümü kutlayıp duruyor. Öyle ki her akşam eve gittiğimde “Anneler günün kutlu olsun, seni çok seviyorum” diyerek sarılıyor. Bir de okulda şarkı öğretmiş öğretmeni, “Çocuğa bakar anne, evine tapar anne” sözlerinin geçtiği. Duru onu söyledikçe benim gözler sulanıyor. Hakikaten bir şarkı anneliği daha iyi anlatamazmış. Fakat… Okumaya devam et Selin’in doğum gününü kutladık

Yeni bir keşif

Duru’nun at sevgisi küçücük boyunu aştı. Sırf at değil bütün hayvanları çok seviyor. Örümcek görünce eline peçete alıp onu incitmeden alıyor ve başka yere götürüyor mesela:) Oh, ben de börtü böcekten pek korkarım, ona belli etmedim tabii bunu, benim alamadığım mahlukatı Duru alır bari, iyi oldu:) Böyle hain planları kafasında uçuştururken boş durmuyor tabii bu… Okumaya devam et Yeni bir keşif

Siftahı yaptık

Duru deniz sezonunu açtı. 28 Nisan’da İsmail Abi ve Emir’le buluştuk. Hava çok güzel, yurdum insanı tüm sahil boyunca mangalları tüttürüyor. Öyle olunca da bize sahil kısmından ekmek çıkmadı. Daha önce Darıca tarafında “Harikalar Sahili” diye bir yer olduğunu duymuştum. Serhan da bildiğini söyledi, hep birlikte düştük yollara. Meğerse bildiği yer orası değilmiş. Orası mangal… Okumaya devam et Siftahı yaptık

Gurur verici bir anekdot

Pazar günü yolda giderken her yerde bayrak ve Atatürk posterleri asılı, insan bir hoş oluyor tabii böyle güzel şeyler gördükçe. Aramızda şöyle bir diyalog geçti: Duru: Anne, Atatürk şimdi nerde? Serhan: Ankara Anıtkabir’de Duru: Hmm, demek İstanbul’da değil Ben: Evet kızım, o şimdi Ankara’da, Anıtkabir isimli bir binanın içinde. Duru: Onu özleyeceğiz değil mi? (Gözler… Okumaya devam et Gurur verici bir anekdot