Duru’cuk yürümeye davranıp etrafı kolaçan etmeye başlayınca merakı da gün geçtikçe artıyor. Yürüyen, hareket eden her şey onun ilgi alanında. Hayvanlara ilgisi çok fazla. Selin’in kedisi Boncuk’a çıldırıyor. Çiçekleri saymıyorum, onlarla zaten yakın ilişki içinde. Evdeki menekşe ve büyük yeşil yapraklı bitkimizin yaprakları yoluk yoluk. Cici cici demekten dilimizde tüy bitti. Neyse ki şu sıralar… Okumaya devam et Duru’nun mahlukat ve nebatat sevgisi:)
Ay: Nisan 2010
Birkaç yeni fotoğraf…
Yürü ya kulum!
Duru epeydir ayaklanmıştı. İki elimizden tutup fıldır fıldır geziyordu ortalarda. Pazartesi günü ben evdeyken tek elini tutup yürütmeye çalıştığımda dengesini bulmakta zorlanıyordu. Sırtından tutarak yürüttüğümde de tedirgin olup hemen elime, bacaklarıma yapışıyordu. Bir gün bile çok şey değiştiriyor. Dün akşam babası tek elinden tutup yürütürken baktım güzelce yürüyor, dengesini sağlıyor. Hazır böyleyken “ellerini bıraktığımda adım… Okumaya devam et Yürü ya kulum!
Onuncu ay doktor kontrolü
Duru, cumartesi günü doktor kontrolündeydi. İçeri girer girmez başka bir çocuğun ağlama sesini duyduğunda o da ağladı. Neyse, öyle böyle sakinleştirdik. Babası orada olan kocaman bir kanguruyu gösterdi, bizimki bayıldı tabii. Bir de üstüne yatıverdi. Neyse, boy kilo kontrolü yapıldı yine. Maşallah hepsi %90 ve üzeri çıktı. Boy 76 cm, kilo 10,530 kg. Önümüzdeki ay… Okumaya devam et Onuncu ay doktor kontrolü
Minik Duru, babasının da kuzusu…
Hafta sonları Duru babasıyla hasret gideriyor. Cumartesi ve pazarları ben kahvaltıyı hazırlarken Duru Hanım da babasıyla oynuyor. Bu fotoğraflar da öyle anlardan birkaçında çekildi. Duru artık çoğu laftan da anlıyor. Yat diyorsun yatıyor. Geçenlerde otururken bacaklarının üzerine yattı hatta, jimnastikçi mi olacak nedir? Neyse yeri gelmişken bundan da bahsedeyim dedim. Asıl mevzu Duru’nun baba kuzusu… Okumaya devam et Minik Duru, babasının da kuzusu…