Bu sene yılbaşı ağacımızı kurmak Aralık ayının ortasını buldu, geçen seneden daha iyi, neredeyse yıl bitmişti ağacı hazırladığımızda… Cumartesi akşamı Duru’yu uyutunca malzemeleri Serhan’a verdim. O da güzelce süsledi ağacı. Sabah kalkınca Duru’ya sürpriz oldu. Tepkisi çok iyiydi, “Aaaa” dedi, gitti inceledi, toplara, süslere dokundu ama hiç çıkarmaya çalışmadı. Top şeklindeki süsleri görünce “mep” dedi… Okumaya devam et Yılbaşı ağacımız ve Minik Duru
Ay: Aralık 2010
Bezler çöpe
Dün akşam Duru’yla aşk dolu dakikalar geçirdik yine, ben nereye Minik Duru oraya. O nereye, ben oraya. Gel diyor, elimden tutup götürüyor beni odasına. Orada oynuyoruz. Yemek yiyoruz, o doyuyor, mama sandalyesinin kemerini gösterip “aç” diyor. Ben de açıyorum. İniyor sandalyeden “gel” diyor. “Yemeğimi bitireyim geleceğim” diyorum. 1-2 dakika sonra tekrar geliyor yanıma, başını dizime… Okumaya devam et Bezler çöpe
Tak tak tak, girebilir miyim?
Duru ile yapışık yaşıyoruz epey bir süredir. Şimdi babaya da düşkünlük başladı. “Gel” diyor, elimizden tutup istediği yere götürüyor bizi. Bu yapışıklık, bizlerin doğal ihtiyaçlarımızı karşılayamamız sıkıntısını da birlikte getiriyor çoğu zaman. Mesela eve gittiğimde o kucağımdayken ellerimi yıkıyorum, kimseye gitmiyor çünkü. Ben ya da babası banyoya, tuvalete gittiğimizde de direkt peşimizden gelip kapıyı açıveriyor-du.… Okumaya devam et Tak tak tak, girebilir miyim?
Minik Duru 18 aylık!
Duru, bibuçuk… Ne çabuk geçti zaman demekten usandım artık, ama öyle… Her gün daha değişen, daha şekillenen, daha ayrı bir kişilik olan Duru ile biz de öğrenip büyüyoruz. Onun için daha fazla ne yapabilirim, daha fazla ne verebilirimi düşünmekle geçiyor çoğu zamanım. Kitaplar, çeşitli kavram çalışmaları, oyunlar… Ama tüm bunların yanında ona verebileceğim(iz) en güzel… Okumaya devam et Minik Duru 18 aylık!
18. ay doktor kontrolü
Pazartesi günü izinliydik Serhan’la. Serhan cumartesi çalışacağından Gülbin Hanım’daki randevumuzu pazartesiye aldırdım. Muayenenin bu kadar zorlu geçeceğini bilmiyorduk tabii. Saat 3 buçuğu geçerek orda olduk. Bekleme odasında minik masa ve sandalye vardı, Duru oturup güzel güzel oynadı. Sonra muayene odasına girdik. Başka bir doktor daha vardı asistan, onu görür görmez başladı ağlamaya bizimki. Gören canını… Okumaya devam et 18. ay doktor kontrolü