Karpuz kabuğu Kumburgaz’da çoktaan denize düşmüştü ama biz bir türlü sezonu açamamıştık orada. Neyse ki Sema Abla’nın doğum günü vesile oldu da gidebildik. Hava da çok sıcak değildi allahtan. Gider gitmez Işık’ı gördü Duru. “Ne tatlısın sen” dedi ona, kolundan öptü:) Saat 5 gibi kumsala indik. Denizi görünce bizimki tutturdu giricem diye. Babası, halası, amcası… Okumaya devam et Pazar günü Kumburgaz
Ay: Ağustos 2011
Ben Duru’yum Duru!
2 akşam önce uyuyacağız tam, kucağımda, malum… Ben de onu seviyorum bu arada, “Ben kızımı çok seviyorum, benim küçük bebeğim, meleğim” falan diyorum. Birden emmeyi bırakıp kafayı hafiçe kaldırarak “Ben küçük bebek değilim, ben Duru’yum” dedi:) Tamam, hey dostum sakin ol dedim ben de ona:) Bu sıralar şiddetli bir “Duru kimliği”ni ispatlama durumu söz konusu.… Okumaya devam et Ben Duru’yum Duru!
Ben gelin oldum
Pazar sabahı kalktık. Benim mesai erken başladı yine o gün. Neyse. Duru’yla oyalanıyoruz. Bir ara içeriye, odasına gitti. Baktım, kafasına, terlediğinde sırtına koyduğum tülbentlerden birini örtmüş. “Anne bak ben gelin oldum” diyerek, salınarak geliyor. Sen gelin olmayı nerden öğrendin, kız çocuklarının fıtratında mı vardır evlenmek, gelin olmak… Ben anlamadım bu işi. Duru’yu düğüne götürmüştük, orada… Okumaya devam et Ben gelin oldum
Seni seviyorum
Cumartesi, 30 Temmuz. Duru ilk kez “Canım annem, seni çok seviyorum” diyerek bacaklarıma sarıldı. Çok mutlu etti canım yavrum benim. Sarılıp öperek bunu zaten anlatıyordu fakat ilk kez sözlü olarak söyledi bunu. Benim için çok önemli. 30 Temmuz 2011, Cumartesi…