Canımın yarısı

Bugün özel bir gün benim için. Dosttan öte, kardeş gibi bellediğim Ebru’nun doğum günü… 7 yaşından beri tanırım onu. İlkokula başladığım 3. gün sınıfım değişince Ebru’ların sınıfına götürdü kader beni. Çok cadı, becerikli, akıllı, zehir gibi bir çocuktu Ebru. O zamanlar Özlem benim en yakın arkadaşımdı. İlkokul bitti, ortaokula başladık. Orta 2’den sonra bu sefer… Okumaya devam et Canımın yarısı

Babaanne, iyi ki doğdun…

23 Nisan’ın son etabı babaannenin doğum günüydü. Saat 8’e doğru oradaydık. Sevim Abla ve babaanne (Kıymet annem) mutfaktaydı. Duru 3 günlük tatilin sonunda iyice bana yakınlaşmıştı. Çok aksiydi o gün:( Kim çağırsa yanına gitmek istemedi. Annemle mutfağa gittik. Sevim abla ve babaanneyi hamurla uğraşır görünce dayanamadı, o da girdi onların arasına. Tam yemek öncesi Sema… Okumaya devam et Babaanne, iyi ki doğdun…

Ne zaman 3 oldun Bulut…

Bulut’la Duru arasında hemen hemen 2 ay var. Bulut’un doğum günü gelince anlıyorum ki Duru’nun da doğum günü yaklaşıyor. Bulut’un doğum günü konsepti “uzay”dı. Öyle olunca ben de Duru’ya keçeyle süslediğim, üzerinde kuyrukluyıldız olan bir tişört yaptım. Duru’ya Bulut’un doğum gününe gideceğiz, pasta keseceğiz deyince çok heyecanlanmıştı. Bulutumu çok özledim dedi:) Pazar günü Bulut’lardaydık. Gitmeden… Okumaya devam et Ne zaman 3 oldun Bulut…

47 mi, aman Allahım…

Annemle babam bundan tam 47 yıl önce bir yastığa baş koymuşlar, 14 Nisan 1965’te. Ablamlar da geldi bize, cumartesi kutlama vardı. Elmalı tart yaptım pasta niyetine de… Cumartesi biraz dışarı çıktık önce, Duru’yu tiyatroya götürdük. Altunizade Kültür Merkezi’nde “Alice Harikalar Diyarında” adlı oyuna gittik. Ücretsiz olduğundan aşırı kalabalıktı. Neyse ki oradaki velilerden bir centilmen yer… Okumaya devam et 47 mi, aman Allahım…

Evimize minik bir serçe kondu…

Çok olmuş Pelin’i tanıyalı. 97 yılıydı. İstanbul Üniversitesi’nde İşletmecilik İhtisas Gündüz Programı’na katılmıştım, yönetici olacağım sanki:) Kimya üzerine güzel bir cila oldu, o ayrı:) Gitmemin başka bir nedeni varmış. Hiç unutmam, grup çalışmasındaydık, sanıyorum Üretim Planlama dersiydi. İçeri ufak tefek bir kız çocuğu girmiş, nedense benim yanıma gelip oturuvermişti:) Hiçbir şey nedensiz değil. Başlayalı 1… Okumaya devam et Evimize minik bir serçe kondu…